Η Ζάκυνθος, επηρεασμένη από τους Ενετούς, τους Γάλλους και τους Άγγλους διαμόρφωσε την αρχιτεκτονική της με δυτικοευρωπαϊκά στοιχεία. Η τελική όμως μορφή της δημιουργήθηκε μετά από τον καταστρεπτικό σεισμό του 1953, όπου η πόλη ξαναχτίστηκε από την αρχή, καθώς ισοπεδώθηκε το μεγαλύτερο μέρος του νησιού. Τότε χάθηκαν και πολλά αξιόλογα μνημεία εκτός από κάποιες εκκλησίες και λίγα ακόμη κτίρια όπου σήμερα διατηρούν την αρχική τους αρχιτεκτονική.
Τα οικοδομήματα που έχουν απομείνει και θυμίζουν την παλιά Ζάκυνθο, είναι λίγα. Υπάρχουν διάφορα κτίρια που σήμερα στεγάζουν Δημόσιες Υπηρεσίες με κύριο χαρακτηριστικό της προσεισμικής περιόδου, της καμάρες. Επίσης κάποια αρχοντικά που έχουν διασωθεί και παρουσιάζουν μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, καθώς ήταν σύνθετα και με μεγάλους χώρους. Τα σπίτια εκείνης της εποχής ήταν επηρεασμένα από τα αρχοντικά και είχαν όλα τους μεγάλες προσόψεις.
Οι εκκλησίες της Ζακύνθου είναι κτισμένες με ρυθμό της τρίκλητης Βασιλικής, με όψη μακριά και χαμηλή και χαρακτηρίζονται από τα μεγάλα καμπαναριά δίπλα τους. Η εκκλησία του Αγίου Διονυσίου, του Αγίου Νικολάου του Μώλου και της Κυρίας των Αγγέλων, παρουσιάζουν το μεγαλύτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον. Ακόμη, κάποια μοναστήρια τα οποία διασώθηκαν και αναστηλώθηκαν και έχουν Βυζαντινό ρυθμό.
Γενικά, η αρχιτεκτονική του νησιού έχει διαφορές σε σχέση με τα υπόλοιπα Επτάνησα, λόγω των συνθηκών που επικράτησαν.