Πολιτισμός & Τέχνες - Ζάκυνθος
 Ζάκυνθος Πολιτισμός & Κουλτούρα - Διακοπές στη Ζάκυνθο
|
Η Ζάκυνθος έχει συμβάλει ενεργά στην πνευματική και καλλιτεχνική ανάπτυξη και εξέλιξη της Ελλάδας. Λόγω της γεωγραφικής του θέσης, το νησί αποτέλεσε σημαντικό πολιτισμικό κέντρο από τα αρχαία χρόνια.
Η άνθηση των γραμμάτων ορίζεται στον δέκατο πέμπτο αιώνα όταν οι ποιητές του νησιού διακρίνονταν όχι μόνο για την ποίηση και την πεζογραφία αλλά και για τις μεταφράσεις αρχαιοελληνικών κειμένων, όπως η Ιλιάδα του Ομήρου, στην καθομιλουμένη. Την ίδια περίοδο έργα στον χώρο της ποίησης, στο δοκίμιο και πεζογραφία τυπώνονται στην Βενετία και τα οποία γίνονται αντικείμενα θαυμασμού τόσο σε Έλληνες αλλά και Ξένους. Γύρω στα 1600 ιδρύεται η πρώτη Ελληνική Ακαδημία και στα 1815 η Ακαδημία των Απελευθερωμένων Μεσημβρινών Νήσων.
Η Πνευματική ακμή του νησιού γίνεται τον 19ο αι. με την γέννηση του Ανδρέα Κάλβου και του Διονυσίου Σολωμού. Το 1864 δημιουργείται ο Εθνικός Ύμνος της Χώρας με στίχους του Διονυσίου Σολωμού και μελοποίηση από τον κερκυραίο Νικόλαο Μάντζαρο. Μετά τον θάνατο του Διονυσίου Σολωμού ιδρύεται η "Επτανησιακή Σχολή". Ο ιταλόφωνος ποιητής Νικόλαος Ούγγο Φώσκολος γεννήθηκε και μορφώθηκε στο νησί και αργότερα καθιερώθηκε ως ο εθνικός ποιητής της Ιταλίας. Τέλος η νεότερη ιστορία της Ζακύνθου και της Ελλάδας επηρεάστηκε από το συγγραφικό και θεατρικό έργο του Γρηγοριού Ξενόπουλου όπου το 1931 ανακηρύχτηκε μέλος της ακαδημίας.
Η χρήση μουσικών οργάνων, που αρχικά συνόδευε στρατιωτικές παρελάσεις, οδήγησε στο να φτιαχτούν καντάδες για να συντροφεύουν τις στιγμές λαϊκών εορτών. Οι καντάδες αποτελούν ιδιαίτερο Ζακυνθινό γνώρισμα, μέσα από τις οποίες μελοποιείται ο λόγος. Εκτός όμως από τις μοναδικές καντάδες οι Ζακυνθινοί δημιούργησαν την αρεκία, το τετράφωνο λαϊκό τραγούδι.
Οι επιρροές από την Δύση και τις συνεχής αλλαγή πληθυσμού άνθισαν την όπερα. Το 1815 ιδρύεται στο νησί η πρώτη Μουσική Σχολή της Ελλάδας και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 εμφανίστηκε η φιλαρμονική της Ζακύνθου. Αξιόλογοι μουσικοί που διακρίθηκαν στο εξωτερικό γεννήθηκαν στο νησί.
Μαζί με τη μουσική και τους παραδοσιακούς χορούς, αποδίδεται μεγάλη σημασία στο θέατρο, το οποίο άκμασε την εποχή της Βενετοκρατίας και επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το ιταλικό λαϊκό θέατρο του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η προσέλευση προσφύγων από την Κρήτη. Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα οι ομιλίες αλλά και η υποκριτική να προέρχονται από τον συνδυασμό της βενετσιάνικης Comedia De l'Arte και του κρητικού θεάτρου. Έτσι λοιπόν, στο νησί το θέατρο άρχισε να ανθίζει με την κατασκευή θεάτρων και με παραστάσεις αρχαίου δράματος, κρητικού θεάτρου και σύγχρονων Ζακυνθινών θεατρικών συγγραφέων.
Τα μαγευτικά τοπία και τα καταπράσινα νερά έμπνευσαν τους Ζακυνθινούς για ενασχόληση με τον χώρο της ζωγραφικής. Δεν είναι τυχαίο το ότι στο νησί έζησαν οι σημαντικότεροι αγιογράφοι οι οποίοι προέρχονταν από διάφορα μέρη της Ελλάδας.
Με την προσέλευση Κρητικών στο νησί, στα μέσα του 17ου αι., δημιουργήθηκε η Κρητικοζακυνθινή σχολή η οποία έχει διακοσμήσει με εικόνες τις περισσότερες εκκλησίες του νησιού.
Η πολύ γνωστή Επτανησιακή Σχολή αποτέλεσε έναν παράξενο συνδυασμό Ζακυνθινής ζωγραφικής, βυζαντινής τεχνοτροπίας και χαρακτηριστικά της ιταλικής αναγέννησης.
Η τέχνη της ξυλογλυπτικής στο νησί αναβλύζει σε κάθε εκκλησία του νησιού, μέσα από ξύλινα τέμπλα με εντυπωσιακά σκαλίσματα, ενώ φωτεινό δείγμα αποτελεί η ασημένια λάρνακα στην οποία φυλάσσονται τα λείψανα του Αγ. Διονυσίου.
|
Καταλύματα για ΑΜΕΑ
