Ζάκυνθος Παραδοσιακό Θέατρο - Ομιλίες
Ζάκυνθος Παραδοσιακό Θέατρο - Διακοπές στη Ζάκυνθο
Η ανάπτυξη του θεάτρου στη Ζάκυνθο ξεκίνησε την περίοδο της Ενετοκρατίας, όπου τα τελευταία χρόνια της, δημιουργήθηκε το πρώτο θέατρο της Ζακύνθου. Aρχικά εκεί σύχναζαν ευγενείς και Ποπολάροι. Πριν από τη δημιουργία του μικρού αυτού θεάτρου παίζονταν αρχαίο θέατρο όπως οι Πέρσες του Αισχύλου, στα σαλόνια των πλουσίων.
Το 18ο αιώνα το Ζακυνθινό θέατρο δημιούργησε το δικό του είδος, της Ομιλίες. Οι Ομιλίες δημιουργήθηκαν από την ανάγκη που είχαν οι Ζακυνθινοί εκείνο τον καιρό να σατιρίσουν τους κατακτητές, τους ευγενείς και τους άρχοντές τους και επίσης τους βοήθησαν στον αγώνα των Ποπολάρων και των Ριζοσπαστών αργότερα.
Οι Ομιλίες παιζόντουσαν σε πλατείες κατά την περίοδο των καρναβαλιών και αυτή η παράδοση συνεχίζεται έως και σήμερα. Οι συγγραφείς ήταν άγνωστοι για να μπορούν να σατιρίζουν ελεύθερα τα κακώς κείμενα της εποχής και οι ηθοποιοί φορούσαν μάσκες για να μην αναγνωρίζονται, ενώ και τους γυναικείους ρόλους τους έπαιζαν μόνο άντρες.
Οι σημαντικότεροι συγγραφείς θεατρικών έργων της Ζακύνθου ήταν ο Αντώνης Γουζέλης και ο Αντώνιος Μάτεσης, ενώ σύγχρονοι συγγραφείς είναι ο Διονύσης Γιατράς και ο Στάθης Πίσκοπος ο οποίος έχει δημιουργήσει ένα νέο είδος ομιλίας, όπου πραγματεύεται σύγχρονες καταστάσεις και σατιρίζει προβλήματα της εποχής. Στις παραστάσεις των έργων του Πίσκοπου ως «μετάλλαξη» του παλαιού τρόπου παιξίματος και σε μια προσπάθεια εξυχρονισμού των ομιλιών, τους γυναικείους ρόλους τους υποδύονται γυναίκες.
Στη μεταπολεμική Ζάκυνθο, κυρίως τα καλοκαίρια, διοργανώνονταν εκδηλώσεις λαϊκού θεάτρου ώστε οι νεότεροι κάτοικοι και οι επισκέπτες του νησιού να αγαπήσουν αυτή την υπέροχη τέχνη.
|